Category

linkeroeverlussen

Over warme ontmoetingen en zilveren randjes

By linkeroeverlussen, lus schrijft

Over Maria, Julia en Tillie

Maria en Julia wonen in dezelfde blok op een andere verdieping. Ze herkennen in elkaar zichzelf. Hulpvaardig en altijd klaarstaan voor een ander, lekker eten en drinken (maken) is hun ding… maar ook wat ouder worden en een rammelend lijf dat af en toe beslist om niet meer te doen wat het hoofd wil… Maria start met een linkgroep, Julia steunt haar en start ook met eentje. Zo leren ze Tillie beter kennen.

Tillie en Julia hebben een beetje een discutabel verleden. Er is een gesprek nodig om hen samen aan tafel te krijgen. Eén van onze medewerkers voert dat gesprek met hen. Er blijken veel kleine misverstanden, maar vooral veel openheid voor elkaar… Na dat gesprek gaan ze samen in de linkgroep aan de slag. Ze leren elkaar beter kennen door samen op pad te gaan samen met anderen: een ijsje eten, met de boot naar Lillo, petanquen op het plein tussen hun 2 blokken.

De linkgroep stopt doordat Maria zich een periode niet goed voelt, maar Tillie, Julia en Maria blijven elkaar zien. Tillie weet wat het is om na een psychisch moeilijke periode heel haar netwerk terug op te bouwen. Ze steunen elkaar.

Ze steunen elkaar ook in hun engagement naar andere buurtbewoners die ze bezoeken voor gesprekjes en hulp aan huis. Samen gaan ze 3 keer per week eten in Bakboord. Ze verwarmen zich aan de babbeltjes die ze met elkaar hebben…  Zoals Tillie zegt, die kleine babbels, maken het verschil, voor onszelf, dus ook voor andere mensen.

Tijdens 1 van de ontmoetingen, blijkt Irène haar te herkennen als ‘die vrouw in de blok aan de overkant die ook altijd als laatste gaat slapen’ Ze maken connectie, wisselen elkaars gsm-nummer uit, keren huiswaarts.

 Over Irène en Tania

Van verre en na heel wat omzwervingen spoelde ze enkele jaren geleden aan op Linkeroever, zo zegt ze zelf… Samen met haar wandelende takken en af en toe een babysithond, woont ze in de nieuwe wijk, Regatta. Daar verblijft ze als ze niet voor kinderen en kleinkinderen zorgt.

Met haar Nederlandse flamboyante zelf verschijnt ze op de Th(w)eezit. Andere buurtbewoners leren kennen is haar doel. Samen fijne dingen doen, kleine zorgen delen, kleine zorgtaken voor elkaar opnemen…dat is wat zij hoopt te vinden tijdens deze ontmoetingen.

Tijdens 1 van de ontmoetingen, blijkt Irène haar te herkennen als ‘die vrouw in de blok aan de overkant die ook altijd als laatste gaat slapen’ Ze maken connectie, wisselen elkaars gsm-nummer uit, keren huiswaarts.

Nu heeft die ‘late buurvrouw’ een naam, met een gsm-nummer… Enkele weken later heeft ze een oppasser nodig voor die babysithond. Ze belt Irène of zei het zou zitten om even op de hond te passen.

Ze zit niet te wachten op grote groepen, stelt graag haar living open voor een goed gesprek over die wandelende takken, om samen een legpuzzel te maken, Nederlands te spreken met een anderstalige dame of heer van haar leeftijd… Zo maakt ze graag een verschil. Zo maakt het voor haar een verschil.

Over het project in 2022 en 2023

Lussen linkeroever zette in 2022 in op  kleine ontmoetingen grote stappen op Linkeroever dit jaar. Via duo-gesprekken, ontmoetingen in kleine groepen, individuele gesprekken probeerden we connectie te maken tussen Linkeroeveraars onderling.

Het werd een boeiend jaar; geboren en getogen Linkeroeveraars, inwijkelingen uit een al dan niet recent verleden, fitte 60-ers, minder fitte 80-ers (en omgekeerd) vertelden elkaar en ons over hun dromen, hun wensen, hun talenten, hun verdriet… Wat we daar het meest uit onthouden? 65plussers willen gewoon zichzelf zijn en blijven, gezien worden als de straffe mens die ze altijd waren, iets betekenen voor anderen. Maar eerlijk toegegeven, soms zijn 65plussers niet meer wat ze geweest zijn, en daarmee omgaan kost de nodige moeite 😉.

In 2023 willen we deze weg zeker en vast verder zetten. We denken na nieuwe thema’s en activiteiten, plannen fijne acties en zorgen ervoor dat mensen bestaande initiatieven en verenigingen leren kennen. We dagen iedere Linkeroeveraar uit om mee te reflecteren én te doen om een nog zorgzamere buurt te vormen.

We koppelen wensen en dromen aan mensen die samen met anderen iets willen doen en zo ontstaan er kleine en grote ontmoetingen. We plannen inhoudelijke workshops rond ouder worden.