okt
15
Rosita is chronischepijnpatiënt. Door de pijn kwam ze heel lang niet meer naar buiten, waardoor ze meer en meer vereenzaamde. Ze kwam bij Lus terecht dankzij wat digitaal grasduinen. In minder dan geen tijd belde Lies bij haar aan en veranderde Rosita het geweer van schouder.
“Jarenlang”, zegt Rosita, “had ik het gevoel onzichtbaar te zijn. Alsof ik alleen op de wereld was.” Maar sinds zij deel uitmaakt van een van de tweehonderddertig Lusgroepen in Vlaanderen, is het tij gekeerd: “In mijn groep kan ik mijn verhaal kwijt, waardoor mijn negatieve gevoelens posi- tief zijn omgebouwd. Lus heeft mijn wereld opengezet. Ik voel me niet langer uitgesloten of genegeerd.”